2017-08-30 13:05
Tað er ikki á hvørjum ári ella á hvørjum degi, at ein hevur høvið at sleppa til eina gudstænastu í teirri avtoftaðu niðursetubygdini Slættanes.
Í fyrsta lagi er ikki lætta at sleppa til bygdina, her eingin hevur búð fast í seinastu 53 árini. Tú mást annaðhvørt ganga, taka tyrluna ella fara hagar á bátadekki. Tað vil í øðrum lagi siga, at tú veruliga mást ynskja og vilja at koma hagar.Hóast hesar umstøður høvdu kortini eini 40 fólk leitað sær til Slættanesar til eina heldur øðrvísi gudstænastu, sum varð hildin seinnapartin sunnudagin.
Tað vóru tríggir prestar, ið allir á einhvønn hátt hava ættarbond haðani, sum skipaðu fyri gudstænastuni, saman við Visit Vágar og Vága Gongufelag. Prestarnir vóru Maria Jørðdal Niclasen, Theodor E. Dam Olsen og Marjun í Kálvalíð, meðan sóknarpresturin í Vágum, Inga Poulsen Dam, var deknur við gudstænastuna.
Fólk í øllum aldri, og úr ymsum støðum høvdu leitað sær til bygdina henda dagin. Eisini fólk heilt úr Havn.
- Tað var nakað heilt serstakt yvir hesi gudstænastuni. Jú, hetta var ein øðrvísi uppliving, sigur havnarmaðurin Bergur Slættalíð, sum var her saman við konu síni, Hildibjørt, hvørs pápi er ættaður úr einum av húsunum á Slættanesi.
- Alt gott um tað at fara til eina gudstænastu í Dómkirkjuni sunnumorgnar. Men henda løtan á Slættanesi, hon var altso minnisverd, leggur hann aftrat.
MÁ BARA UPPLIVAST
Í innbjóðingina til gudstænastuna varð sagt, at fólk vóru vælkomin at fara til gongu hagar, ella tey valdu at sigla, annaðhvørt av Oyrargjógv ella úr Vestmanna.
Vinarliga broyt tínar kennifíla - og privatlívsstillingar fyri at síggja hetta innihald