Jóanis Nielsen
Fríggjakvøldið 13. september fór lundapisan í holu nr. 14 avstað. Vanliga eru lundapisur floygdar, tá ið tær eru 40 dagar gamlar, men av tí at hendan fekk ov lítið at eta, varð hon ikki floygd fyrr enn hon var 56 dagar gomul.
Lundar hava verið inni í øllum teimum 14 reiðrunum, sum vevmyndatól eru í, og teir vurpu í 11 av teimum, so tað sá gott út. Men tað vísti seg skjótt, at lundarnir høvdu trupulleikar við at finna føði. Lundarnir skiftast um at liggja á, men summir komu ikki aftur til tíðina, tá ið teir skuldu loysa av, so við hvørt rýmdi tann, sum lá á, áðrenn makin var komin aftur. Eggið lá so einsamalt í fleiri tímar og við hvørt dagar. Hvørja ferð lundi kom aftur til eitt egg, sum lá einsamalt, helt hann tó fram við at verma, sum um onki var hent. Kortini eru tað fýra pør, sum hava vermt so mikið væl, at eggini blivu klakt. Pisurnar komu út 16. og 19. juli og 2. og 5. august, sum er ein mánaður seinni enn vanligt. Tríggjar pisur livdu í tveir, fimm og átta dagar, meðan ein var í reiðrinum í 56 dagar og slapp av stað í øllum góðum, hóast hon var lítil og rak. Vanliga eru lundapisur floygdar, tá ið tær eru 40 dagar gamlar, men av tí at hendan pisan hevur fingið ov lítið at eta, hevur tað tikið 16 dagar longri at føða hana. Pisan fekk onki at eta tveir teir seinastu dagarnar, men morgunin eftir at hon var farin, komu bæði bøgan og steggin við o.u. 10-15 nebbasildum hvør. Summar av nebbasildunum vóru livandi, so tær eru tiknar nær við Skúvoynna.
Vinarliga broyt tínar kennifíla - og privatlívsstillingar fyri at síggja hetta innihald