Gott kuldaveður

Nú novembur er við at halla, roynir vetrarkuldin at treingja seg á og luftin klárnar, ikki er sørt, at ein leingist eftur fyrstu røstu rivunum eitt kvøld sum hettar, har mánin stendur so klárur á himmalinum.

Orð og mynd: Rodmund á Kelduni