Familjan er kjarnin

Viðgerðin av familjumálum byggir fyrst og fremst á sannføringina um, at familjan er kjarnin í samfelagnum.

Og fyrst og fremst er familjan eindin við faðir, móður og børnum, men sjálvandi skal tann lítla familjan við einligum forsyrgjara ikki gloymast.

Samanhaldið millum ættarliðini hevur havt stóran týdning í okkara samfelag, og týðandi er, at hesi bond ikki vikna.

Ramman um familjuna er heimið, og fyritreytirnar fyri einum heimi eru fleiri.

Í fyrsta lagi er týdningarmikið, at familjan fær loyvi til at vera veruleiki, t.e. at børnini fáa loyvi at verða borin í heim og ikki verða tikin sum fostur.

Vit vilja virka fyri, at lóggávan verjir tað ófødda barnið.

Ein onnur fyritreyt er, at bústaðarviðurskiftini eru í lagi, og tí er týðandi atskapa karmar fyri fjøltáttaðum bústaðarmarknaði, soleiðis at tað verður møguligt hjá øllum at fáa tak yvir høvdið.

Barnsburðarfarloyvið við løn eigur at verða longt upp til eitt ár ??? og foreldrini skulu sjálv sleppa at velja býtið av barnsburðarfarloyvinum.

Haraftrat hava vit sett í okkara valskrá, at vit vilja arbeiða fyri, atmeðan børnini eru smá, skal barsilsskipanin tryggja møguleikan hjá foreldrum at arbeiða niðursetta tíð fyri fulla løn. Hetta fyri at tryggja gott tilknýti millum børn og foreldur og samstundis tryggja tilknýti til arbeiðsmarkaðin.

Jógvan á Lakjuni, løgtingsmaður og valevni Fólkafloksins