Eftir seinni semifinaluna í Hoyvík ímillum H71 og KÍF, hittu vit Rúna V. Højgaard, vit settu Rúna nakrar spurningar.
Hvussu var dysturin at spæla í dag?
Tað var stuttligt - nógv fólk - full høll og seiligur intensitetur frá báðum liðum.
Hvussu føldist tað, at føra so nógv í fyrra hálvleiki?
Eitt sindur løgið - man hugsaði um eina finalu, sum vit leiktu í Kollafirði fyri nøkrum áðrum síðan - Vit førdu 7-0 - men tað kiksaði. Vit standa heilt forbiði væl í verjuni, og tað følist, sum at teir ikki hava nakran kjans at koma ígjøgnum teir fyrstu 20 minuttirnar.
Hvussu var so seinni hálvleikur, tá ið KÍF kemur meira við?
Eg veit ikki - man byrjar at blíva eitt sindur nørvøsur, men vit klára at halda høvdið rímuliga kalt og koyra tað - sum vit skulu koyra, - málmennirnir tóku tað ið teir skuldu og menn fáa mál uppá kjansirnar - tað var deiligt.
Verða tit steypavinnarar í ár?
UH- ja, tað haldi eg, nú er uppá tíðina, at vit vinna steypafinaluna, segði ein vælnøgdur Rúni V. Højgaard við JN.fo beint eftir dystin.
Vinarliga broyt tínar kennifíla - og privatlívsstillingar fyri at síggja hetta innihald