Minningarorð um Ivan Klein Olsen

 Minningarorð um

Ivan Klein Olsen
*7. august 1957 ??? 13. novembur 2016

???Slættastisjógvur og brattastu bylgjur???, soleiðis byrjar ein av okkara vøkru sálmum, sumMikkjal á Ryggi umsetti eftir C. J. Boye. Ein sálmur, sum vit vanliga knýta atlívinum í sjónum, sum mangan er baldrut, men eisini hevur manga góða løtu viðsær. Júst við hesum sálminum byrjaði eisini jarðarferðin í Vestmanna kirkju hjávinmanninum og fyrrverandi starvsfelaginum Ivan Klein Olsen, henda kaldaheystardag í november.

Men júst soleiðisynskti Ivan sjálvur at lýsa lív sítt. Marjun í Kálvalíð, prestur, dugdi seravæl at geva eina lýsing av týdninginum í orðunum í sálminum og gera tey til einalivandi mynd um tað lívið, sum Ivan sjálvur føldi, at hann hevði livað.

Orðini ísálminum lýsa á mangan hátt lívið hjá okkum flestu, har vit hava viðgongd ogmótgongd av ymiskum slag, nøkur meiri og nøkur minni. Hjá Ivani hevði taðalstóran týdning, at orðini vóru gróðursett í trúnni á skaparan, sum vit síggjaí ørindinum:

Hav tó eiótta, tú piprandi hjarta!

Hví manst tústúra og falla í fátt?

Enn er tóein, sum kann óveðrið harta,

stormur oghavódn má lýða hans mátt.

Hvar tú ennfer,

hjá tær hanner,

trygdgóðiJesus, sum bjarging tær ber.

Við hesumsálminum vildi Ivan ikki bert lýsa sítt lív, men eisini geva ugga til tey, sumsita eftir við sorg og sakni ??? familian, vinir og starvsfelagir.

Eg kom atkenna Ivan frá tíðini, tá lívið hansara var á slættasta sjógvi. Hetta var íárinum 1978. Sjálvur var eg farin á politiskúla á Amager í mai og í novembermánaða kom Ivan eisini á politiskúlan saman við systkinabarninum Jón. Tað vildiso við, at Ivan og eg báðir komu at gera útbúgvingartænastu á politistøðini íRødovre. Tað viðførdi eisini eitt gott vinarsamband okkara millum. Tó vit ikkivóru í sama vaktbólki, so kundi tað koma fyri, at vit gjørdi tænastu saman.Minnist serliga eina kvøldvakt, har vaktleiðarin setti okkum báðar saman á eittvaktlið og gjørdu vit tá báðir patruljutænastu saman. Tað var ikki vanligt atmøta einum patruljubili á donsku vegunum við tveimum føroyskum politistum, mentað riggaði avbera væl.

Ivan vareinastandi góður vinur og samstarvfelagi, tað var so ómetaliga ómakaleyst atdáma Ivan. Lættur í sinni og so einfaldur og trúgvur vinur, sum dugdi sera vælsítt handverk og eisini dugdi at geva av síni vitan til øll.

Ivan varungur í tænastuni, tá hann í 1987 bleiv sýslumaður í størsta økinum í landinum??? Streymoyar sýslu við tænastustaði í heimbygdini Vestmanna. Tað var í tíðini,tá sýslumansembætið hevði størri týdning og við fleiri avbjóðingum og týðandiuppgávum enn vit kenna í dag við niðurraðfesta starvsinnihaldinum.

Ivan røktisýslumansstarvið væl og virðiliga, og tað var eisini ein fragd at kunna arbeiðasaman við honum tað tíðina, eg sjálvur var sýslumaður í Eysturoy. Hansara vitan,hjálpsemi og nærlagni kom mongum av okkara til góðar.

Men lagnanvil tað oftani øðrvísi enn vit sjálvi høvdu vilja tað og ímynda okkum.Týdningin av teim brattastu bylgjum fekk brádliga ein meining. Ein tung ferðbyrjaði í lívinum var veruleiki. Men so við og við varð vunnið á mótgongdini ogsera gleðiligt var tað fyri hann og familiuna, at Ivan seinni fekk starv áUmhvørvisstovuni, eitt starv, sum honum dámdi væl og var glaður fyri.

Persónligalívið og arbeiðslívið hava eisini felags innihald í orðunum frá sálminumSlættasti sjógvur og brattastu bylgjur, sum Ivan eisini upplivdi tað. Lívið erso lætt og einfalt, tá alt gongur við, men so sera svárt og møtimikið, tá alttykist ganga ímóti. Vit kenna øll hesa kensluna, so ella so, og Ivan var einkiundantak og hann dugdi eisini at seta orð á kensluna, sum vit upplivdu tað íkirkjuni og við hansara seinastu ferð gjøgnum heimbygdina til seinastahvíldarstað á hesi fold.

Familianfylti nógv í lívinum hjá Ivani og vit vita hvussu stóra gleði og stuðul hannhevði í konuni Kitty og børnunum Ragnari, Johnny og Mariann. Tað var altíð viðstoltleika og virðing, at hann umtalaði síni børn og glaður fyri, at tað gekstteimum væl. Og ikki minni stoltur av at vera abbi. ??ll høvdu tey eitt serligpláss i hansara rúmliga hjarta.

Blíðskapuriní heiminum við Hornavegin var altíð framúr og manga góða løtuna hava vit sitiðí hugnaliga heiminum hjá Ivani, Kitty og børnunum.

Vit syrgja viðtykkum Kitty, Ragnar, Johnny og Mariann og saknurin er stórur, men kunnugleðast um tey mongu og góðu minnir vit hava um ein góðan og trúfastan vin, sumnú er farin um sýnina.

Friðurverður við minninum um Ivan við orðunum frá Fanny Crosby, sum Johs. Andr. Næstýddi:

???Frelstur íJesu ørmum,
tryggur við Jesu lið,
undir hans náðiveingjum,

finnur hvørthjarta frið!???

Kári